cehaletin esenlik getirdiği yerde zeki olmak budalalık.

Albert Einstein'in özel ve gravitasyonu da(Çekim etkisi) içine kattığı genel görelilik teorilerine göre hiçbir maddenin hızı ışığın hızını geçemez. Işık tüm evren için limit hızdır. Buda saniyede yaklaşık 300.000km anlamına gelir. Gazetede bunu okuyunca daha önceden de bildiği, Ay'ın uzaklığının ne tesadüf ışığın saniyedeki hızı ile aynı olduğunu düşünüp şaşırdı. O halde Ay'ın ışığı dünya'ya 1sn. de geliyor olmalıydı. Hemen Güneş geldi aklına. Hafızasını biraz yoklamak suretiyle o'nunda uzaklığının yaklaşık 150milyon km olduğunu hatırladı.(149,6milyon km) Basit bölme işlemini kafadan yaparak Güneş'in ışığınında bize 8 dakikada geldiğini buldu.(8,32 dk) Ne yani; Güneş'e baktığımızda o'nun 8 dk önceki halinimi görüyorduk. Peki uzak yıldızların ne kadar zaman önceki ışığını görüyoruz acaba diye meraklandı.Telefona sarıldı. 118den Tübitak'ın telefon numarasını aldı. Tübitak'ın yönlendirmesiyle TUG(Türkiye Ulusal Gözlemevi)-Antalya'yı aradı. Ve Prof.Dr.Zeynel Tunca ile görüştü. Zeynel Tunca iletişim çağında internetin önemine değinerek aslında aradığını internette bulmanın çok kolay olacağını anlattıktan sonra "Madem aramışsın, biraz açıklayalım bakalım." dedi.Profesör'ün anlattıkları tamda düşündüğü gibiydi. "Yıldızlara ışık hızıyla gidebilsek bile en yakın yıldızlara dahi milyonlarca yılda ulaşırız. Günümüz teknolojisi ile öyle uzak yıldızları gözlüyoruz ki, evrenin ilk oluşumunda/yayılımında meydana gelen/oluşan ilkel galaksileri(protogalaksiler) dahi gözlüyoruz. Bu şekilde evrenin başlangıcına ilişkin başka hiçbir şekilde elde edemeyeceğimiz verilere ulaşıyoruz. Bugün izleyebildiğimiz uzaklıklar 13-15 milyar ışıkyılı seviyelerinde. Yani ışıkhızı ile gidilebilirse ki bu mümkün değildir; 15 milyar yılda o yıldızlara varabiliriz. Dünyanın da içerisinde bulunduğu sistemin yıldızı Güneş'in 4,5 milyar yaşında olduğunu düşünürsek uzaklıklar zihninizde kendine biraz daha gerçekçi bir yer bulabilecektir diye düşünüyorum." Profesör'ü dinledikten sonra teşekkür edip telefonu kapadı, ancak şoka girmiş gibiydi. Baktığımız bir yıldızın hayatının belki de milyarlarca yıl önce sona ermiş olabileceğini ve aslında şu an orda olmayabileceğini düşündü. Ya da uzayda, uzaklarda bir yerlerde zeki bir yaşam varsa belki de daha Güneş'in bile varlığından bihaberler; şeklinde düşünceler silsilesi içerisinde kayboldu. Bugüne kadar nasıl oldu da bunları bilmediğine üzülürken uykuya daldı.